പ്രണയം

Click here to download the PDF version of this post
ഒരു വട്ടം കൂടിയൊരു നോക്കു കാണുവാന്‍‌
മൌനങ്ങള്‍‌ പൂക്കുമീ എകാന്തതീരത്തില്‍
കവിതകള്‍‌ വിരിയുന്ന കണ്‍കളുമായിതാ
കരളുകള്‍‌ പിടയുന്ന കദനമായ് നില്‍പ്പു നാം

പറയാനരുതാത്ത നൊമ്പരമോടെ നാം
ഹൃദയേ തുളുമ്പിടും പ്രണയവുമായ് നാം
പിരിയുന്നൊരീ നാളൊടുങ്ങിടും നേരവും
ഒരു വാക്കുമുരിയാതെയെന്തേയകലുന്നു

ഹൃദയങ്ങള്‍‌ നിറയുന്ന ദു:ഖത്തിന്നീണത്തില്‍
ശ്രുതികളുണര്‍ത്തുന്നു എന്‍‌ വീണതന്ത്രികള്‍‌
പാടിപതിഞ്ഞൊരാ ഗാനത്തിന്‍‌ മാധുര്യം
ഉള്‍ത്തടതാപത്തില്‍‌ ഹിമകണമാകുന്നു

നിന്‍‌ നഷ്ടം നിന്‍‌ വ്യഥ നിന്‍‌ മോഹവിഫലത
നിന്‍‌ ഹൃത്തിന്നാര്‍ദൃത എന്‍‌ ദുഖമാകുന്നു
സാന്ത്വനമേകാനായ് വാക്കുകള്‍‌ തിരയുന്നു
മാനസശോകമാ മൌനത്തില്‍‌ മറയുന്നു

പലകുറിയൊന്നു പറയാനൊരുങ്ങി ഞാന്‍‌
പിടയുമീ നെഞ്ചകമാകെ നിറയുന്നു
നീയെനിക്കേകിയ പ്രേമത്തിന്‍‌ നൊമ്പരം
നീന്‍‌ മന്ദഹാസത്തിന്‍‌ രാഗസുധാരസം

കഴിഞ്ഞില്ല, കാരണമെന്തെന്നറിയില്ല
വാക്കുകള്‍‌ പാതി വഴിയെ മടങ്ങുന്നു
വേപഥു പൂണ്ടിടും കണ്ഠത്തിന്‍‌ രോദനം
ഉയരുവാനാകാതെ വീണു മയങ്ങുന്നു

ഉണരുകില്ലേയീ മോഹത്തിന്‍‌ മലരുകള്‍‌
അടുക്കുകില്ലേയീ കരയും മനസ്സുകള്‍
[ മൌനത്തെ നടുക്കുമീ മൌനത്തിന്‍‌ വല്‍മീകം
ഇനിയില്ലൊരു കാലവും തകരുകില്ലാ!!! ]

അറിയാതെയെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിടുന്നു ഞാന്‍‌
പ്രണയം, ഹാ ചിത്തഭംഗത്തിന്നാധാരം!
അകലങ്ങളില്‍‌ വെച്ചു പിരിയുന്നതേ ചിതം
പ്രണയം, ഹാ നിത്യദുഖത്തിന്നാരംഭം!

കുറിപ്പ്: ഇതെന്‍‌റ്റെ അനുഭവത്തിന്‍‌റ്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ എഴുതിയതല്ല, ഒരു പ്രസ്താവനയുമല്ല-വെറുമൊരു ചിന്താശകലം മാത്രം!