Tuesday, February 20, 2007

അറിവിന്‍ പ്രകാശം

തിരയുന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ വാചകക്കൂട്ടത്തില്‍
പൊരുളിന്റെ പൊരുളൂറും അക്ഷരക്കൂട്ടത്തില്‍
ഇരുളില്‍
, എന്നേകാന്തവഴികളില്‍ നിന്നുടെ
ഭാവനാമണിനാളം തെളിയ്ക്കുവാനായില്ലേ
?

എത്രയോ ഗ്രന്ഥങ്ങളതിലെത്രയോ താളുകള്‍
എത്രയോ ചിന്തകള
,തുതിര്‍ക്കും തരംഗങ്ങള്‍
ക്ഷരമാകാ വേദത്തിന്‍ സത്താകും ഋക്കുകളിന്‍
ജ്ഞാനേ വിചാരേ പൊലിയും മനസ്സുകള്‍

ഇനിയെത്രയായിരം മന്വന്തരങ്ങള്‍ ഞാന്‍
അലയേണ്ടു ബഹുദൂരമീ തീരാവഴികളില്‍
നിന്നെയും തേടി നിന്നാലയം തേടി
,യെന്‍
ആത്മാവില്‍ നിറയുന്ന അറിവിന്‍ പ്രകാശമേ!!!

5 comments:

salil | drishyan said...

വെറുതെ മനസ്സില്‍ വന്ന ഒരു ചിന്ത
അതു വെറുതെ ഒരു കവിത പോലെ കുറിക്കുന്നു...

എഴുതിയപ്പോള്‍ ഒരുപാട് നീളം തോന്നിയതിനെ വെട്ടിച്ചുരുക്കി 12 വരികളിലൊതുക്കുന്നു... അതു കൊണ്ട് ഗുണമോ ദോഷമോ എന്ന് നിങ്ങള്‍ തീരുമാനിക്കുക.

നിരൂപണങ്ങള്‍ക്കും വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ക്കും സ്വാഗതം!!! :-)

സസ്നേഹം
ദൃശ്യന്‍

ഇട്ടിമാളു അഗ്നിമിത്ര said...

:)

ദൃശ്യന്‍ said...

..

Sona said...

അക്ഷരങ്ങള്‍ വഴികാട്ടിയാണ്,അതുപോലെ തന്നെ ആത്മാവില്‍ നിറയുന്ന അറിവിന്റെ പ്രകാശവും..നല്ല ചിന്തകള്‍‍..(ചിന്തുകള്‍)

salil | drishyan said...

സോനാ,
വന്നതിനും വായിച്ചതിനും ഒരു വാക്കുരിയാടിയതിനും താങ്ക്‍സുണ്ട് കേട്ടോ... :-)

സസ്നേഹം
ദൃശ്യന്‍